Oudheidkundig Museum Leiden

De Archeoloog liegde niet toen hij zei: tot op heden krijg ik niet genoeg van al die oudheden.
Dus togen wij zondag jongstleden wederom naar het Oudheidkundig Museum. De Romeinen en Grieken hadden we al een tijdje geleden bekeken, maar de Egypte afdeling was nog in opbouw.

Dat is ie nu nog steeds, maar er is nu wel een tentoonstelling over de begrafenisrituelen bij de Egyptenaren. Voor deze keer niet al dat gedoe met loodzware gouden maskers, pyramiden en behekste graftomben, maar een leuk overzichtelijk overzicht over wat onder ambtenaren priesters en beeldhouwers gebruikelijk was.  Kortom de gegoede burgerij.

 

De sarcofaag van Ahmes staat in de grote hal en behoort tot de vaste collectie. Dat is logisch, want hij is erg mooi. Maar wellicht heeft het ook te maken met het formaat: zes kubieke meter  graniet dump je niet even in een depot.

De tentoonstelling bevat toch ook  wel mummies, en kanopen om de ingewanden in te bewaren.

 

Maar ook kisten, gezellig van binnen beschilderd met symbolen van de dagelijkse benodigdheden voor de afterlife. En voorzien van ogen om naar buiten te kunnen kijken. Hopelijk word je elke dag herboren als de zonnegod Ra zijn nachtelijke tocht door de onderwereld maakt.

 

Hier een papyrus met een tafereel waarbij de ziel (het hart) van de overledene wordt gewogen. Bij goedkeuring mag je blijven in de onderwereld. Zowieso werd er veel papyrus ingesloten in de graven, voorzien van beschermende spreuken.

 

Het is een drukte van jewelste op de tentoonstelling. Veel kinderen die intens druk bezig zijn met
het alhier uitgereikte quizz-formulier. De papegaaienkooi in Artis is in vergelijking een meditatieve Zen-tuin. Maar we klagen niet. Verheugend zoveel enthousiasme. Zie het citaat van de archeoloog boven. Om even weer de myriaden goden helder te krijgen die een rol spelen in Egypte,  zetten we ze hier nog even op een rijtje. Maar voor ons ook wel een welkom geheugensteuntje. Zeker na het Boeddha-gebeuren van vorige week, met weer een ander familie van godheden, heiligen en ander gedoe.

 

 

De graftombes waren veelal voorzien van een openbaar gedeelte, waar geofferd kon worden door de clientèle , en waar de rijkdom en deftigheid van de overledene kon worden bewonderd.

 

 De hier getoonde stêle stond in zo’n openbaar gedeelte. Er zijn hierogliefen weggehakt uit de tekst; waarschijnlijk stond hier de naam van de god Amon, en is die verwijderd uit de tijd van farao Achnaton, die een een-goden-stelsel voorstond.

 

In dit verband weer een treffende link naar een andere, latere religie:  De god Isis met kleine Horus, die de borst krijgt.

Weer buiten is het nog steeds mooi weer. Zonde van de meegezeulde parapluie. De busdiensten rijden overvloedig, maar we nemen toch maar lijn 2 naar huis.  De horde van de inmiddels gesloten OV-poortjes op Leiden CS nemen we door middel van twee speciaal aangevraagde OV-Leiden-CS-Passagekaarten. Werkt perfect. En gratis. Zoals alles vandaag. Voor de reis naar het hiernamaals schijn je toch een muntje onder je tong te moeten hebben. Maar dat is voor de veerman Charon. En dat is een Griek.

Tot de volgende keer! Leiden is nog niet uitgeput, maar Gainsborough in Enschede, en de Amsterdamse School in het Stedelijk A'dam lonken ook.