Hortus Botanicus Lugdunumiensis Zondagmiddagiensis

Beste vrienden en volgers,

Hoppekee, zomaar weer een prachtige zonnige zondagmiddag. Zonde om binnen te zitten in een stoffig museum. Maar de museumkaart brandt in onze portemonnée.

Geen nood, Leiden heeft ook een Hortus Botanicus, en gratis toegankelijk voor museumpassers. En er loopt een expositie van  bloeiende camelia’s, zoals een lieve oplettende volger ons wist te tippen.

Een oprecht aangename Spaziergang voert ons langs het Galgenwater, en het Sieboldthuis aan het Rapenburg. Toen Siebolt uit Japan terugkwam en zich te Leiden vestigde, had ie wat stekkies voor de buurman,  en sindsdien bloeit de Camelia-cultuur alhier.

 

 

Even verderop aan het Rapenburg lopen we langs het Academiegebouw de hortus in. We passeren een  uiterst vriendelijke Duitse kassamedewerker, die ons in vleckenlos Nederlands uitlegt hoe de museumpassenscanner wirkt.

Vervolgens knopen we een praatje aan met de folderstalletjes-mevrouw. We horen dat in de tropische kas de jadebloemen bloeien, en dat die uit  het Philippijnse oerwoud komen. Scheelt ons mooi weer een retourtje verre oosten, op deze zondagmiddag. Of wordt het ons door de neus geboord? Daar moet de folderstalletjes-mevrouw wel  om lachen.  

 

 

De Camelia’s staan in de orangerie en  zijn prachtig. En ook de jadebloemen verderop in de kas zijn spectaculair.  De beroemde waterlelie op welker blad vijf man kan staan, moet nog even
doorgroeien. Dus we komen te zijner tijd nog wel even terug. 

Het kuieren door de buitentuin is erg aangenaam. Langs het Japanse tuintje met het borstbeeld van Siebolt, de kruiwagens met geurende hyacinthen, en de doorkijkjes naar het historische centrum, en de bloeiende bloembedden (niet op liggen aub).

 

 

 

 

 

Weer thuis snoeien we de wilde fuchsia’s in de achtertuin, hangen de was te drogen, en gooien een eendeborst in de pan. Al met al weer een welbestede zondagmiddag.