Kunisada - drama en schoonheid

De aloude Japanse prentkunst is zo ongeveer alles wat moderne kunst niet is: strikt figuratief, ambachtelijk,  gericht op esthetiek en –au-, documentatief.

Maar wie niets op heeft met lukrake verfklodders, morsig gelaste staalconstructies en mensenschedels ingelegd met goud en diamanten, móet dezer dagen het Siebolthuis te Leiden bezoeken.   

 

De  tentoonstellingsruimte op de bovenverdieping is gewijd aan Utagawa Kunisada, die in een lange carriere vele duizenden prenten maakte van beroemde acteurs en  bekende courtisanes.

Dat deed hij niet alleen, de prentenmakerij was een hele business, met tekenaars, ontwerpers, houtblokkensnijders en drukkers en uitgevers. Kunisada was eigenlijk gewoon artist in residence. De beroemde Hiroshige was ook verbonden aan dezelfde uitgeverij, maar die deed de landschappen.

Op de tentoonstelling draait een boeiende en instructieve video over het proces van tekening tot prent, met prachtige beelden van het ballet van de houtguts over het blanke kersenhout en het wonderlijke ontstaan van de kunstprent. Voor elke kleur in de uiteindelijke prent is een aparte drukgang en een apart houtblok nodig. Mooi om te zien dat de prentkunst, en vooral het ambacht dat erbij komt kijken, nog niet uitgestorven is in Japan.

We paraderen langs de prachtig gekleurde prenten vol mooie vrouwen en trotse acteurs. Die zijn meestal afgebeeld tijdens de apotheose van hun rol, met rollende ogen en heroïsche pose. De beste exemplaren zijn opgespoord en hier bijeengebracht. De rest van de oplage zal kwijt zijn , of verkleurd en verlept. Je kocht een prent van je favoriete acteur, plakte ‘m op je waaier en ging de blits maken bij de eerstvolgende uitvoering.

 

 

Sommige prenten behoren tot de collectie die Siebolt zelf heeft meegenomen van zijn reizen. Maar die zijn zo ongerept en kwetsbaar, dat ze alleen in fascilisme te zien zijn.

Omdat de beschikbare ruimte beperkt is, wisselt op 28 januari 2017 de collectie. Dan komt het latere werk van Kunisada aan bod. De tentoonstelling loopt tot en met 5 maart, maar daarna zijn er natuurlijk weer andere dingen, en de vaste collectie is ook geweldig. De museumkaart is geduldig.