Museum van Oudheden Leiden ‘Koninginnen van de Nijl’
Het is de vakantieweek voor het einde van het jaar. Alle meubelboulevards, zwarte markten en bioscopen zijn afgewerkt, maar wat doe je met je kostbare laatste middag? Een verrassende doch verheugende menigte mensen-met-kinderen kiest voor het Museum voor Oudheden in Leiden, waar de tentoonstelling ‘Koninginnen van de Nijl’ te zien is.
Bij het vernemen van de aankondiging komt in mijn associatie meteen de film ‘African Queen’ bovendrijven, een love story uit de jaren dertig met Humphrey Bogart en Catherine Hepburn op een ouwe stoomsloep op de Nijl. Vervolgens glijden er beelden van elegant bewegende en arabisch ogende zeilboten over mijn netvlies, koninginnen van de Nijl.
Maar nu de werkelijkheid: een prachtige expositie over de Eerste Echtgenoten van de Farao’s in het Egyptische Nieuwe Rijk, in het 2e millenium voor Christus. De wereld van Ahmose Nefertari, Hatsjepsoet, Teje, Nefertiti, Nefertarin passeren de revue in een lange reeks kunstvoorwerpen, beelden, gebruiksvoorwerpen, papyrusrollen en ander materiaal.
Op de foto een Koninklijke El, met een maatverdeling van
zeven handpalmen, per handpalm vier vingers en die weer onderverdeeld in 16 partjes.
Koop je niet bij de Gamma.
Houten schepjes voor zalf, met prettige handgrepen.
Vrolijk gekleurd vaatwerk dat op decandente wijze geopend werd door de bovenkant eraf te slaan.
Vele artefacten zijn geleend van het Museo Egizio de Torino (Turijn). Alleen
in Kairo is er een groter Egypte-museum.
De Italiaanse archeoloog Schiaperelli heeft in het Dal der
Koninginnen het graf van Nefertari ontdekt en opgegraven (begin 1900). De grafkamers
zijn voorzien van prachtige schilderingen. In Leiden is het granieten
sarcofaagdeksel te zien (helaas gebroken
bij de grafplundering in de oudheid), een schaalmodel van de grafkamers, en
zelfs een 1:1 reconstructie van een van de voorkamers. Voorzien van fascilismen
van de schilderingen en blauw plafond met gouden sterren.
Komt dat zien (t/m 17 april 2017)! De moeite waard. En dan
hebben we de geheel vernieuwde vaste Egypte-afdeling nog even overgeslagen. Die
komt een volgende keer aan bod, de Museumkaart is geduldig.